Κατά τη μυθολογία, θεωρείται νησί της Άρτεμης, της θεάς των δασών και του κυνηγιού. Είναι ιδανικό για ήσυχες διακοπές, ενώ εντυπωσιάζει με την ιταλική αρχιτεκτονική του, τις πεντακάθαρες παραλίες και το επιβλητικό κάστρο της Παναγιάς στον λόφο Απιτύκι. Προστατευμένοι όρμοι, λόφοι, πευκώνες και ελαιώνες, χαμηλές πεδινές εκτάσεις με άφθονα νερά συμπληρώνουν την εικόνα της. Η ιστορία της ξεκινά στα νεολιθικά χρόνια. Στην αρχαιότητα ανήκε στον ιωνικό χώρο, ενώ κατά τους Παλαιοχριστιανικούς Χρόνους (5ος – 7ος αι.) αναπτύχθηκαν οι οικισμοί στα παράλια του νησιού. Από το 1309 έως το 1522 το νησί πέρασε στην κυριαρχία των Ιπποτών και στη συνέχεια των Τούρκων. Το 1912 ξεκίνησε η Ιταλοκρατία. Οι Ιταλοί αξιοποίησαν τη στρατηγική θέση του νησιού και το φυσικό λιμάνι του. Η Λέρος ενώθηκε οριστικά με την Eλλάδα το 1948 και χρησιμοποιήθηκε την περίοδο του Eμφυλίου και της δικτατορίας (1967-1974) ως τόπος εξορίας. Έχει έκταση 54 τ. χλμ., μήκος ακτών 71 χλμ. και πληθυσμό 8.500 κατοίκους. Συνδέεται ακτοπλοϊκά με το λιμάνι του Πειραιά, τα νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου και αρκετά από τα Δωδεκάνησα και αεροπορικά με το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» της Αθήνας
- www.visitgreece.gr
